Ο παπαρουνόσπορος είναι ο βρώσιμος, ελαιούχος σπόρος του άνθους της παπαρούνας του είδους Papaver Somniferum, ο οποίος οπτικά μοιάζει με μικρούς σπόρους chia, ενώ γευστικά θυμίζει αρκετά ξηρό καρπό.
Παρόλο που από το ίδιο είδος παράγεται και το όπιο, ο σπόρος της παπαρούνας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα ναρκωτικά, καθώς το όπιο εξάγεται, όχι από τους σπόρους, αλλά από την σκουρόχρωμη υγρή ουσία που υπάρχει εντός της λεγόμενης "κωδίας" του φυτού.
Ιδιότητες
Αν και συνήθως χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό στοιχείο, ο παπαρουνόσπορος μπορεί να εμπλουτίσει τα γεύματά μας τόσο γευστικά, όσο και θρεπτικά.
Ενδεικτικό της σπουδαίας διατροφικής αξίας του παπαρουνόσπορου είναι πως μόλις μία κουταλιά της σούπας μπορεί να καλύψει ένα σημαντικό μέρος των ημερήσιων αναγκών του οργανισμού μας σε σημαντικά μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Ενδεικτικά, μόλις μία κουταλιά της σούπας (~ 9 γραμμάρια) είναι αρκετή για να καλύψει το 26% των ημερήσιων αναγκών μας σε μαγγάνιο, το 16% σε χαλκό, το 10% σε ασβέστιο, το 7% σε μαγνήσιο, το 6% σε φώσφορο και το 5% σε σίδηρο.
Τέλος, η κατανάλωση παπαρουνόσπορου έχει συνδεθεί με τη μείωση της "κακής" LDL χοληστερόλης χάρη στα καλά λιπαρά (~ 40g ανά 100g) και στις εδώδιμες ίνες (~ 20g ανά 100g) που περιέχει, ενώ το έλαιο που βρίσκεται στο εσωτερικό του (μηκωνέλαιο ή παπαρουνόλαδο) φαίνεται πως έχει αναλγητικές, αποχρεμπτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες.
Τρόποι χρήσης
Στην αρτοποιία, ο παπαρουνόσπορος προστίθεται συχνά στην επιφάνεια του ψωμιού και διαφόρων αρτοπαρασκευασμάτων, προσδίδοντας σε αυτά μία επιπλέον τραγανότητα.
Στη ζαχαροπλαστική μπορεί να προστεθεί μέσα σε ζύμες μπισκότων και κέϊκ, σε παντεσπάνια κ.α.. Οι πιο γνωστές συνταγές είναι το στρούντελ και το τσίζκεϊκ με παπαρουνόσπορο.
Στη μαγειρική χρησιμοποιείται συνήθως ολόκληρος κυρίως λόγω της δυσκολίας στην άλεσή του. Αυτό, όπως είναι φυσικό, λειτουργεί αρνητικά ως προς την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών του από τον οργανισμό μας, κάτι όμως που μπορεί να λυθεί είτε αλέθοντάς τον με μύλο άλεσης καφέ, είτε μουλιάζοντάς τον σε ζεστό νερό για τουλάχιστον 3 ώρες πριν την κατανάλωσή του.
Στην περίπτωση που επιλέξουμε να τον μουλιάσουμε, ο παπαρουνόσπορος μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και σαν πηκτικό μέσο, ενώ μπορεί επίσης να καβουρδιστεί, αναδεικνύοντας τη γεύση του, αρκεί να μην το παρακάνουμε, καταστρέφοντας τα θερμοευαίσθητα θρεπτικά συστατικά του.
Ο παπαρουνόσπορος μπορεί να προστεθεί σε ζυμαρικά, σαλάτες, σούπες, μαρινάδες, χυμούς, smoothies, στο γιαούρτι κ.α., ενώ συνδυάζεται ιδανικά με μαρμελάδες, τσάτνεϊ, κουλί, γλυκά του κουταλιού και ξύσματα εσπεριδοειδών, γλυκόξινες σάλτσες κ.α..
Οι σπόροι της παπαρούνας μπορούν επίσης να προστεθούν μέσα στο γάλα ή να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή αφεψήματος (1 κουταλιά του γλυκού σε ένα φλιτζάνι του τσαγιού νερό) για την αντιμετώπιση της νευρικότητας και της αϋπνίας.
Ο παπαρουνόσπορος, τέλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε προϊόντα ατομικής φροντίδας και περιποίησης του σώματος και του προσώπου όπως έλαια βάσης, κρέμες, gel, σαπούνια κ.α. σαν απολεπιστικός παράγοντας. Μία με δύο κουταλιές του γλυκού ανά κιλό τελικού προϊόντος κρίνονται αρκετές.
Παρενέργειες & αντενδείξεις
Η εσωτερική κατανάλωση παπαρουνόσπορου μπορεί να βοηθήσει στην καλή λειτουργία του εντέρου χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά του σε εδώδιμες ίνες. Ωστόσο, η χρήση του αντενδείκνυται σε περιπτώσεις ατόμων με εκκολπώματα στο έντερο.
Τέλος, η κατανάλωση παπαρουνόσπορου από άτομα που πάσχουν από εποχική αλλεργική ρινίτιδα θα πρέπει να γίνεται με προσοχή.
Οι παραπάνω πληροφορίες δεν αποτελούν μέσο διάγνωσης, αντιμετώπισης ή πρόληψης ασθενειών, ούτε αποτελούν ιατρική συμβουλή για ασθενείς.
Σχόλια (0)