Μελάσα: Μία γλυκιά υπερτροφή

Η μελάσα είναι ένα πηχτό σιρόπι σκούρου χρώματος, το οποίο εξάγεται κατά τη διαδικασία παραγωγής της κρυσταλλικής ζάχαρης και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάθε λογής γλυκά και αρτοσκευάσματα, να ενισχύσει τη γεύση ζεστών και κρύων ροφημάτων, να προστεθεί στο γιαούρτι ή ακόμη και να χρησιμοποιηθεί σαν συστατικό σε dressing για σαλάτες.

Για την ακρίβεια, η μελάσα είναι το προϊόν που απομένει μετά την αφαίρεση των κρυστάλλων ζάχαρης που σχηματίζονται κατά το βρασμό του χυμού της πρώτης ύλης (ζαχαροκάλαμα ή και ζαχαρότευτλα). Ο διαχωρισμός των κρυστάλλων ζάχαρης από τη μελάσα γίνεται με απλή φυγοκέντρηση, μία διαδικασία, η οποία επαναλαμβάνεται αρκετές φορές, παράγοντας κάθε φορά διαφορετικής ποιότητας τελικό προϊόν.

Διατροφική αξία

Μία κουταλιά της σούπας μέλασα, η οποία αντιστοιχεί σε σχεδόν 20 γραμμάρια, αποδίδει περίπου 59 kcal. Η ίδια ποσότητα μας παρέχει ταυτόχρονα μέταλλα και ιχνοστοιχεία και μάλιστα σε ποσότητες που φτάνουν για να καλύψουν σημαντικό μέρος της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψής τους.

Μαγγάνιο	13%
Μαγνήσιο	12%
Χαλκός	11%
Σελήνιο	6%
Κάλιο	6%
Σίδηρος	5%
Ασβέστιο	3%

Οφέλη

Μελέτες έχουν δείξει ότι η υψηλή περιεκτικότητα της μελάσας σε σίδηρο μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της φερριτίνης και του αιματοκρίτη και συνεπώς στην αντιμετώπιση της αναιμίας, χωρίς μάλιστα να επιβαρύνει το συκώτι, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία ειδικότερα κατά τις περιόδους της έμμηνος ρύσεως, του προεμμηνορυσιακού συνδρόμου και της εγκυμοσύνης στις γυναίκες.

Αν και τα άτομα με κακό έλεγχο του σακχάρου στο αίμα τους είναι καλό να περιορίσουν την κατανάλωση όλων των μορφών σακχάρων, η μελάσα φαίνεται πως μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση των επιπέδων σακχάρου σε υγιείς ενήλικες που ακολουθούν μία δίαιτα υψηλής πρόσληψης σε υδατάνθρακες. Πρόσφατη μελέτη (2016) έδειξε πως η κατανάλωση μελάσας μαζί με τρόφιμα πλούσια σε υδατάνθρακες, οδηγεί σε χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου και ινσουλίνης σε σύγκριση με την απλή κατανάλωση αυτών των τροφών χωρίς τη μελάσα.

Η μελάσα έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (~ 50) – σχεδόν όσο και ο φυσικός χυμός πορτοκαλιού – προκαλώντας μία πιο αργή και σταθερή αύξηση του σακχάρου στο αίμα.

Η μελάσα, τέλος, θεωρείται μία καλή πηγή πολυφαινολών, μίας ομάδας φυτοχημικών συστατικών με αντιοξειδωτική δράση που μπορεί να βοηθήσει στην προστασία των κυττάρων μας από το οξειδωτικό στρες.

Συμπέρασμα

Η μελάσα αποτελεί αδιαμφισβήτητα μία πολύ καλή εναλλακτική έναντι της ραφιναρισμένης ζάχαρης, αλλά και πολλών άλλων γλυκαντικών ουσιών, καθώς – εκτός από τη γλυκύτητά της – μας παρέχει και αρκετά πολύτιμα μικροθρεπτικά συστατικά.

Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, όπως κάθε γλυκαντική ουσία, έτσι και η μελάσα πρέπει να καταναλώνεται με προσοχή, ιδιαίτερα από άτομα με διαταραχές στον έλεγχο του σακχάρου.

Περισσότερα άρθρα σαν αυτό ››

Μελάσα