Αχίλλεια

Αγχολυτικό • Αναλγητικό • Αιμοστατικό • Αντιρρευματικό • Διουρητικό • Εφιδρωτικό • Στυπτικό • Υποτασικό • Χολαγωγό • Χωνευτικό

Ονομασία: Achillea Millefolium
Συνώνυμα: Αχίλλεια η χιλιόφυλλος, αχιλλέα, αγριαψιθιά, yarrow, herba militaris
Τρόπος χρήσης: Αφέψημα, έγχυμα
Δοσολογία: < 4,5g ημερησίως για διάστημα έως 30 ημερών

Η αχίλλεια (Achillea Millefolium), γνωστή και ως αχιλλέα η χιλιόφυλλος ή αγριαψιθιά, είναι ένα πολυετές βότανο που ανθοφορεί σε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο από τα τέλη της Άνοιξης μέχρι και της αρχές του Φθινοπώρου σε εδάφη με σχετικά μεγάλο υψόμετρο.

Πρόκειται για ένα βότανο, γνωστό εδώ και αιώνες για τις αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές του ιδιότητες, οι οποίες αποδίδονται στα φλαβονοειδή, στις τανίνες και στα πτητικά έλαια που περιέχονται στα φύλλα και στα άνθη του.

Για αρκετά χρόνια το φυτό χρησιμοποιούταν αντί του λυκίσκου στην παρασκευή μπύρας, ενώ στη Γερμανία του 16ου αιώνα, σπόροι αχίλλειας ρίχνοντας στα βαρέλια για να διασφαλιστεί η καλύτερη διατήρηση των κρασιών. Τις χρωστικές ουσίες του βοτάνου τις χρησιμοποιούσαν συχνά για το χρωματισμό μάλλινων νημάτων.

Σύμφωνα με άλλες αναφορές, οι Ινδιάνοι μασούσαν τους βλαστούς και το κοτσάνι του φυτού για να αντιμετωπίσουν το κρυολόγημα, τον πυρετό και τη δυσπεψία, ενώ συχνά κοπανούσαν τους σπόρους του φυτού σε γουδί για να φτιάξουν έναν πολτό, τον οποίο εφάρμοζαν πάνω σε μώλωπες, διαστρέμματα και οιδήματα.

Ωστόσο, ίσως το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της αχίλλειας, το οποίο ήταν γνωστό ήδη από την αρχαιότητα (η ονομασία του φυτού μάλλον δεν είναι τυχαία, καθώς υπάρχουν αναφορές πως ο Αχιλλέας το χρησιμοποιούσε για την περιποίηση των πληγών του), είναι η αιμοστατική της δράση, χάρη στην οποία αναφέρεται συχνά και ως το "βότανο των πολεμιστών" (herba militaris).

Αυτή η ιδιότητα μάλιστα, πάντα σε συνδυασμό και με την αναλγητική δράση του φυτού, καθιστά την αχίλλεια ιδανική σαν ένας φυσικός τρόπος ανακούφισης των συμπτωμάτων από τη δυσμηνόρροια, το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, τις κολπορραγίες και τη λευκόρροια στις γυναίκες.

Μάλιστα, ο συνδυασμός των αντιφλεγμονωδών της ιδιοτήτων με τη διουρητική της δράση, φαίνεται να βοηθά ακόμη και σε περιπτώσεις λοιμώξεων του ουρογεννητικού συστήματος σε άνδρες και γυναίκες.

Η αχίλλεια τέλος, είναι γνωστή για τις ισχυρές αγγειοδιασταλτικές της ιδιότητες, χάρη στις οποίες μπορεί να λειτουργήσει κατά της υπέρτασης και έναντι των θρομβώσεων.

---

Η διάρκεια της συστηματικής κατανάλωσης του βοτάνου είναι καλό να μην υπερβαίνει τον ένα μήνα, καθώς εκτεταμένη κατανάλωσή του ενδέχεται να προκαλέσει φωτοευαισθησία.

Η κατανάλωση του βοτάνου κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρήσεως μπορεί να προκαλέσει έντονη αιμορραγία, περίπτωση κατά την οποία συστήνεται η άμεση διακοπή της.

Η αχίλλεια δεν πρέπει να λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς ενδέχεται να προκαλέσει διέγερση των συσπάσεων της μήτρας.

Η κατανάλωση του βοτάνου από άτομα που ακολουθούν οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή, παιδιά, καθώς και γυναίκες που βρίσκονται στο στάδιο της γαλουχίας, πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη γιατρού.

Μπορεί να περιέχει ίχνη ξηρών καρπών, αραχίδας, σόγιας, γλουτένης και σουσαμιού.

Φυλάσσεται σε δροσερό, σκοτεινό και ξηρό περιβάλλον.

Οι παραπάνω πληροφορίες δεν αποτελούν μέσο διάγνωσης, αντιμετώπισης ή πρόληψης ασθενειών, ούτε ιατρική συμβουλή για ασθενείς.