Σε άλλους αρέσουν, σε άλλους όχι. Σε όλους όμως έχει τύχει κάποια στιγμή να καούμε τρώγοντας ηθελημένα ή άθελά μας μία καυτερή πιπεριά. Άλλοι ψάχνουν απεγνωσμένα για νερό, άλλοι τρώνε ψωμί κι άλλοι ψωμί βουτηγμένο σε λάδι. Τι απ' όλα αυτά όμως προσφέρει τη μέγιστη ανακούφιση από το κάψιμο της πιπεριάς;
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά, ξεκινώντας από τα βασικά! Κατ' αρχάς οι καυτερές πιπεριές οφείλουν την χαρακτηριστική πικάντικη γεύση τους κυρίως σε μία νευροτοξίνη, την καψαϊκίνη που, μαζί με την ρεσινιφερατοξίνη, αποτελούν τις δύο πιο καυτερές ουσίες που γνωρίζουμε. Η καψαϊκίνη λοιπόν, όπως και τα υπόλοιπα καψαϊκινοειδή που παράγονται ως δευτερογενείς μεταβολίτες των καυτερών πιπεριών, λειτουργούν πρακτικά ως προστατευτικές ουσίες του φυτού έναντι των φυτοφάγων ζώων.
Από την άλλη, η αίσθηση θερμότητας κατά την κατανάλωση πικάντικων τροφών προέρχεται από τον ερεθισμό των αισθητήριων νευρώνων του πόνου μέσω της εισαγωγής ιόντων ασβεστίου. Οι νευρώνες αυτοί με τη σειρά τους απελευθερώνουν ένα νευροπεπτίδιο (χημικό αγγελιαφόρο) - γνωστό και ως ουσία P - που πληροφορεί τον εγκέφαλο για την ύπαρξη πόνου, καψίματος ή άλλου ερεθισμού.
Μιθριδατισμός αποκαλείται η πρακτική της αυτοπροστασίας από τη δράση μίας ουσίας μέσω της σταδιακής λήψης της σε πολύ μικρές δόσεις.
Ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης είναι αρθρογράφος και υπεύθυνος του ηλεκτρονικού καταστήματος του Enallaktiko.gr.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά, ξεκινώντας από τα βασικά! Κατ' αρχάς οι καυτερές πιπεριές οφείλουν την χαρακτηριστική πικάντικη γεύση τους κυρίως σε μία νευροτοξίνη, την καψαϊκίνη που, μαζί με την ρεσινιφερατοξίνη, αποτελούν τις δύο πιο καυτερές ουσίες που γνωρίζουμε. Η καψαϊκίνη λοιπόν, όπως και τα υπόλοιπα καψαϊκινοειδή που παράγονται ως δευτερογενείς μεταβολίτες των καυτερών πιπεριών, λειτουργούν πρακτικά ως προστατευτικές ουσίες του φυτού έναντι των φυτοφάγων ζώων.
Από την άλλη, η αίσθηση θερμότητας κατά την κατανάλωση πικάντικων τροφών προέρχεται από τον ερεθισμό των αισθητήριων νευρώνων του πόνου μέσω της εισαγωγής ιόντων ασβεστίου. Οι νευρώνες αυτοί με τη σειρά τους απελευθερώνουν ένα νευροπεπτίδιο (χημικό αγγελιαφόρο) - γνωστό και ως ουσία P - που πληροφορεί τον εγκέφαλο για την ύπαρξη πόνου, καψίματος ή άλλου ερεθισμού.
Ο μιθριδατισμός
Η επαναλαμβανόμενη λήψη καψαϊκινοειδών έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση της ουσίας P στους νευρώνες, οπότε αρχίζει να δημιουργείται μία ανοχή σε όλο και πιο πικάντικες γεύσεις. Το μεγάλο μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι δε μας παρέχει την άμεση ανακούφιση που αποζητούμε τη στιγμή που νιώθουμε το στόμα μας να φλέγεται.Μιθριδατισμός αποκαλείται η πρακτική της αυτοπροστασίας από τη δράση μίας ουσίας μέσω της σταδιακής λήψης της σε πολύ μικρές δόσεις.
Σχόλια (0)